नेहमीचं काय शब्दांनी माझ्या मनातलं सांगायचं? मी त्यांना सगळं काही सांगते, अगदी मनाच्या कोपर्यात खोलवर दडवलेल्या गोष्टीसुद्धा.... ते मात्र मुळीच त्यांच्या अंतरंगात काय चाललंय त्याचा पत्ता लागू देत नाहीत.
लिहिणारा लिहितो - शब्द सांडतात... वाचणारा वाचतो - अर्थ उमजतात... या सगळ्या खेळात शब्दांनी अख्ख्या जगाच्या नकळत शेकडो वर्षे त्यांच्या भावना, ती कान्हा-मात्रांची खलबते, ते अकारा-ऊकारांचे हुंकार आणि तो जगप्रसिद्ध दोन ओळींमधला गर्भितार्थ (तो "between the lines" वाला..) अगदी काळजीपूर्वक लपवून ठेवलं आहे.
ते काही नाही, आता मात्र या शब्दांच्या सार्या गुपितांचं भांडं मी फ़ोडणार आहे.
बेत तर चांगलाच ठरला आहे. पण वाटतं तेवढं सोपंही नाहीए काम... कारण त्यांची गुपितंही मला त्यांच्याच मदतीने फ़ोडायला लागणार आहेत, तेही त्यांच्या नकळ्त....(कान जरा इकडे करा - code words मध्ये करायला लागणार आहे हे सगळं, अगदी हुशारीने ) तेव्हा लक्षपूर्वक वाचा बरं का, शब्दांना आपला बेत कळता कामा नये...
No comments:
Post a Comment